Elma iç kurdu, Latince adı Cydia pomonella olan, yaklaşık 10 milimetre uzunluğunda ve 17 ila 20 milimetre arasında kanat açıklığına sahip bir zararlıdır. Her iki kanadının uçlarında üçgeni andıran çikolata renginde lekeler bulunur. Elma iç kurdu, kışı genellikle ağaç kabuklarının çatlakları arasında geçirir. Bununla birlikte, yere dökülmüş toplanmamış meyve kalıntıları, meyve depolama ve ambalajlama alanları da kışı geçirme yerlerinden bazılarıdır. Bu alanlarda, kendi ördükleri özel kokonlar içinde olgun larva dönemini geçirirler. Kışın kötü hava koşulları veya diğer etkenlerle birçok larva ölse de, kalanlar Mayıs ayı başlarında ilk ergin kelebek çıkışlarını başlatır. Bu çıkışlar, bazen hava koşullarının uygun olması durumunda Nisan ayı ortalarında da başlayabilir.

Elma iç kurdu kelebekleri, ilkbaharla birlikte başlayan ilk ergin dönemleri ve ikinci ergin dönemleri olarak Temmuz ortalarına kadar yumurta bırakma işlemini sürdürürler. İlkbaharla birlikte çıkan ilk erişkin kelebekler, çıktıktan çok kısa bir süre sonra yumurta bırakmaya başlarlar. Ancak, erginlerin çiftleşip yumurta bırakabilmeleri için iki gün üst üste akşam üzeri ortam sıcaklığının 15 derece ve üzerinde olması gerekir. Erişkin elma iç kurdu kelebekleri, çiftleşme dönemi sonunda yumurtalarını genelde meyvelere yakın bölgelerdeki yapraklara ve genç meyvelere bırakır. İkinci ergin dönemi kelebekler ise doğrudan meyveler üzerine yumurta bırakır. Elma iç kurdu kelebeklerinin yumurtaları ilk başta süt beyaz renkte olup, 1 ila 1,2 milimetre çapında oval bir şekle sahiptir. Olgunlaşmaya başladığında ortasında kırmızı bir halka oluşur. Larva çıkmadan önce ise baş bölgesinin siyah kısmı ve larva açıkça gözlenebilir. Yumurtadan ilk çıkan larvalar yaklaşık 1 milimetre boyunda olup, baş kısmı yassı ve siyahtır. Larvalar olgunlaşıp elmayı terk ederken 15-20 milimetre boya ulaşır ve renkleri beyaza yakın pembe bir görünüm alır. Olgun larvalar ise yaklaşık 10 milimetre boyunda, kahverengiye yakın kirli beyaz renkte ve elips şeklindedir.

Elma iç kurdu, ülkemizde yılda iki dönem döngü gösterir. Bazı uygun hava koşulları ve uygun bölgelerde bu döngü sayısı üçe kadar çıkabilmektedir. Bu nedenle elma iç kurdu, elma ağaçları için oldukça önemli bir zararlıdır. Elma iç kurdu, doğrudan meyveleri delerek meyve içerisinde galeriler açar. Hem etli kısmı hem de orta bölgedeki çekirdek kısmını yiyerek pisliklerini bırakır. Bunun sonucunda meyveler ağaçta çürür, dökülür ve dökülmeyip ağaçta kalan meyvelerin kalitesi ve piyasa değeri düşer. Gerekli mücadele yapılmadığı takdirde meyve bahçelerinde bu zarar %60 hatta bazı durumlarda %100 oranında olabilir.

Elma iç kurdu ile mücadelede en önemli faktör, elma ağaçlarının dibine düşen meyve artıkları temizlemektir. Elma ağaçlarının bulunduğu bahçeye ayva, armut, ceviz gibi karışık meyve ağaçlarının olmamasına dikkat edilmelidir. Haziran ayı başlarında ağaç gövdelerine oluklu mukavvadan tuzak bantlar sarılmalı ve bu bantlar düzenli olarak kontrol edilmelidir. Faydalı biyolojik türlerin beslenebilmesi ve yaşayabilmesi için de meyve bahçelerinin kenarlarına yabani gül, böğürtlen, nane ve rezene gibi polen yönünden zengin barınak bitkiler dikilmelidir.

Elma iç kurdu ile mücadelede kimyasal yöntemlerin yanı sıra biyolojik ve kültürel yöntemler de kullanılabilir. Faydalı böcekler, özellikle parazitoid ve predatörler, elma iç kurdu popülasyonunu kontrol altına alabilir. Ayrıca, feromon tuzakları kullanılarak erkek kelebeklerin çiftleşmesi önlenebilir. Bu tuzaklar sayesinde popülasyon yoğunluğu azaltılabilir.

Elma iç kurdu ile mücadelede şu yöntemler dikkate alınmalıdır:

Bu yöntemler, elma iç kurdunun kontrol altına alınmasında ve meyve bahçelerinde verimliliğin artırılmasında önemli rol oynar.